Kübra kara een bijzonder persoon die op al zo een jonge leeftijd bezig is met allerlei dingen. Kübra is 24 jaar oud en is de eigenaar van karaktercb. Daarnaast studeert ze Psychologie aan de universiteit van Rotterdam en toegepaste psychologie aan de hogeschool van Amsterdam. Ze heeft een druk bestaan, maar ze is vooral een inspiratie voor mensen die met jongeren werken. Ik weet namelijk zeker dat iedere jongerenbegeleider kan leren van haar verhaal.
Hoe ben je begonnen met je bedrijf ?
“Voor mijn HBO studies heb ik MBO gevolgd. Ik kom van het VMBO. Ik was gezakt voor VMBO. Vervolgens dacht ik bij mezelf van Goh ik ga geen jaar opnieuw doen dat was in mijn ogen tijdverlies. Ik heb dus een VAVO traject gevolgd. gecombineerd met een MBO studie, persoonlijk begeleiden. Dit was een niveau 4 studie. Ik was 15 jaar toen ik van 9 uur in de ochtend tot 10 uur in de avond op school zat. Dus die discipline is vanuit daar ontstaan. ”
“Ik heb dus veel stage gelopen tijdens mijn MBO jaren. Ik moest elk jaar stagelopen en daarnaast heb ik ook veel vrijwilligerswerk gedaan. Ik gaf vrijwillig zwemlessen. Maar ook in bejaardentehuizen heb ik als vrijwilliger gewerkt als begeleider. Ook tijdens mijn HBO jaren heb ik stage gelopen en ik heb ingezien dat de cliënten over het algemeen niet centraal staan.”
“Ik als stagiaire maakte gewoon ruzie met managers. Ik was altijd van kijk niet alleen naar de procedures enzovoorts, maar kijk eens een keer naar de behoeftes van de cliënt! Als het om de cliënten gaat maak ik me wel hard, want mijn rol is om bij de cliënten te staan.”
Wat viel jou het meeste op tijdens je stages ?
“Ik heb gezien dat de cliënten niet centraal stonden, sinds 2013 moesten de reguliere scholen zich aanpassen op de leerlingen zelf. Stel je voor dat er een kind in de klas is die ADHD heeft of wat extra aandacht nodig heeft dan is er altijd een zorgteam die klaar moet staan om zo iemand te ondersteunen en dat gebeurde gewoon niet. Soms werd het wel gedaan, maar het proces zelf was ook moeilijk. Allemaal formulieren invullen enzovoorts.”
“Er werd niet geluisterd naar leerlingen en de jongeren werden niet gezien. Ik dacht waar gaat dit over? Je werkt met je hart en als je niet met je hart werkt dan moet je dit ook niet doen. Dus dit was een aanleiding naar mijn eigen baas zijn. Ik hoef nu gewoon geen verantwoording af te leggen. Ik handel volgens de procedure en de regels, maar ik heb geen kantoortijden, wanneer mijn cliënt mij nodig heeft dan ben ik daar. Als ik een discussie moet aangaan met een politieagent dan doe ik dat.”
Hoe oud zijn je cliënten ?
“Karaktercb had eigenlijk de focus op jongeren tussen de 12 en 21 jaar, maar ik moet je heel eerlijk bekennen dat dat gewoon niet meer het geval is. Ik heb nu bijvoorbeeld cliënten die 4 jaar zijn en een taalontwikkelingsstoornis hebben. Ik heb ook een 22 jarige jongen met gedragsproblematiek ook met ADHD. Dus het is erg gevarieerd. Ik wil wel met jongvolwassenen blijven werken en niet met mensen ouder dan ik.”
Wilde je altijd al met jongeren werken ?
“Ik was gezakt voor VMBO en ik had een VAVO traject en dit is een traject die je volgt naast je MBO. Ik had dus een VAVO traject gecombineerd met een MBO 4 opleiding. Tijdens het intakegesprek ,en dit is dus de eerste gesprek met je loopbaanbegeleider, had mijn loopbaancoach zoiets van, ‘HMMMM KUBRA JE BENT GEZAKT VOOR VMBO EN JE WIL NIVEAU 4 HALEN EN DIT KAN JE NIET HALEN!’ Ik had zoiets van HALLO je kent mij niet!”
“Ik heb mijn loopbaancoach toch gehouden en me mentor zei van, als het niet klikt dan klikt het niet, dan moeten we gewoon een andere loopbaancoach voor jou vinden. Ik had zoiets van ik heb geen problemen met hem, hij heeft problemen met mij!”
“Ieder jaar was het ook weer van, Kübra je gaat het niet halen. Terwijl ik gemiddeld na 2 jaar een 7.2 stond. Er was gewoon geen reden voor een negatief advies. ”
Toen had ik Inge aan me zij en ik zag haar als rolmodel. Ik gun de kinderen van tegenwoordig ook een rolmodel als Inge.
“Gelukkig had ik een mentor Inge van den Hout. Ik heb nog steeds contact met haar en zij heeft mij altijd ondersteund. Zij had zoiets van, doe je ding ik sta achter je. Ik had ook een periode waarop het niet heel goed ging met mij. Mijn opa was overleden en me moeder was helemaal overstuur. Ik was 16 en ik wist niet hoe ik daarmee om moest gaan. Toen had ik Inge aan me zij en ik zag haar als rolmodel. Ik gun de kinderen van tegenwoordig ook een rolmodel als Inge. Ik wil gewoon in de voetstappen van Inge lopen en even goed als haar coachen. Vanuit daar is het gebloeid.”
